Η Δύση είναι συνηθισμένη στις ιστορίες περί του επικείμενου «τέλους του κόσμου».

Το σύμπλεγμα οικολόγων-επιστημόνων-ΜΜΕ έχει ένα πρόβλημα για κάθε λύση.

Το δεδομένο που πρέπει να λάβουμε υπόψη μας είναι ότι τα καιρικά φαινόμενα γίνονται «θεομηνίες» επειδή οι άνθρωποι εκτείνονται όλο και περισσότερο στον χώρο.

Τίποτε στη ζωή δεν είναι ακίνδυνο και τίποτε δεν είναι τσάμπα. Αυτό πρέπει να το καταλάβουν πρώτα οικολόγοι και οικολογούντες που μετατρέπουν το κίνημα σε μια στείρα άρνηση κάθε οικονομικής προόδου.

Μια ημικρατική εταιρία ρυπαίνει. Το αρμοδιο όργανο του κράτους βάζει πρόστιμο αλλά οι υπουργοί το σβήνουν με το αιτιολογικό ότι δεν ευθύνεται η εταιρία, αλλά το ... κράτος.

Τρία χρόνια μετά και με πολλή κυβερνητική αδιαφορία, η πυρκαγιά στο εργοστάσιο ανακύκλωσης σιγοκαίει ενώ ανάβουν καινούργιες...