Το γεγονός ότι ένα κτίριο ανήκει στο Δημόσιο δεν σημαίνει ότι είναι δημόσιος χώρος με την έννοια ότι είναι ανοιχτό και χωρίς μέτρα ασφαλείας για να γίνει κέντρο διερχομένων ή χώρος «επαναστατικής γυμναστικής».

Αν οι «λιμνάζοντες φοιτητές» δεν πατάνε στις σχολές και δεν παίρνουν βιβλία, πως διακόπτεται το δικαίωμα στη μόρφωση με την διαγραφή τους;

Το γεγονός ότι η αποτελεσματικότητα δεν μετρά είναι εμφανές και από το θέμα των «αιώνιων φοιτητών» που τώρα ονομάζονται και «λιμνάζοντες».

Κουίζ: Ποιος πολιτικός έχει γράψει τα παρακάτω; «Στο πολιτικό πεδίο, το μέλλον της χώρας θα κριθεί αν αναδειχθούν ηγεσίες με κύρος και βούληση να συγκρουστούν ευθέως με τις κακοδαιμονίες μας...»;

Αντί το υπουργείο Παιδείας να σκαρφίζεται μαθήματα εξ αποστάσεως, να ασκεί πολιτική εξ αποστάσεως, με αυτονομία των ΑΕΙ.

Το χαμένο εξάμηνο του ΕΜΠ, οι φοιτητές και η γραφειοκρατία πρυτάνεων, παρατάξεων.

 Αν χαράσσει πολιτική με βάση τα SMS  μήπως θα έπρεπε να δημοσιοποιήσει τον αριθμό για συμμετέχουν κι άλλοι;

Σε ό,τι αφορά τις καταλήψεις και τους τραμπουκισμούς, η πανεπιστημιακή ζωή συνεχίζεται ως είχε.

Όπισθεν ολοταχώς στην Παιδεία με υπογραφή Ανδρέα Λοβέρδου.

Σε μια εποχή που όλα μεταβάλλονται ταχύτατα (και ειδικά στον τομέα της γνώσης και της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης) κάθε λύση κεντρικού σχεδιασμού είναι ατελέσφορη.

Φυσιολογικά τα πράγματα θα έπρεπε να είναι αντίστροφα. Δηλαδή, θα έπρεπε οι πολιτικοί να έδειχναν «κοινωνική ευαισθησία» σε βάρος της λειτουργίας των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, ενώ οι πρυτάνεις να αντιστέκονταν σθεναρά...

Οι ΗΠΑ «πήραν φωτιά» από την ιδέα ενός 14χρονου για το πως θα μειωθεί το κόστος μελάνης που ξοδεύει το κράτος. Στην Ελλάδα «πήραν φωτιά» τα φωτοαντιγραφικά της Βουλής για τις 240.000 σελίδες του πολυνομοσχεδίου.

Ο αριστερός παραλογισμός στα καλύτερά του: στα πλαίσια της «συλλογικότητας» δεν πειράζει «να ρίχνουμε μια ματιά στην κόλα του διπλανού μας».

Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν το καλό κοινωνικό κράτος και όχι οι χαοτικοί.

Στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο με εξάμηνο 13 εβδομάδων διδασκαλίας ήταν κλειστό για 14 εβδομάδες και παρ’ όλα αυτά για τις περισσότερες σχολές (πλην Νομικής) το εξάμηνο παραμένει ανέπαφο.

Κάπως έτσι με «αγώνες» και συμβιβασμούς η χώρα βαδίζει βήμα, βήμα σπειροειδώς προς τα κάτω.

Ο τραμπουκισμός, η μαφιόζικη ομηρία 17 καθηγητών για να εκδώσουν εκβιαστικά μια παράνομη και αντιπαιδαγωγική απόφαση, βαφτίσθηκαν από τον κ. Τσίπρα «Δημοκρατία».

Τώρα που ο πολιτικός χρόνος κινείται ταχύτατα και ο κ. Αρβανιτόπουλος βρέθηκε αντιμέτωπος με τα αποτελέσματα των ρουσφετιών του.

Το γεγονός ότι τα παιδιά σε ποσοστό 66,7% πιστεύουν ότι η κοινωνία αλλάζει απλώς με διαδηλώσεις, αλλά χωρίς ταυτόχρονη συμμετοχή σε κόμματα, ΜΚΟ και συνδικάτα δείχνει βαθιά άγνοια για τους μηχανισμούς και τα μέσα που πραγματώνεται η Δημοκρατία.

Πως οι μειοψηφίες με ανοχή των πρυτάνεων επιβάλουν «δυναμικά» (δηλαδή δια της βίας) το άδικο.