Ο πτυχιούχος του Χάρβαρντ, λογίζεται ως πτυχιούχος του Χάρβαρντ, απ' όλο τον κόσμο, από απ' όλες τις κυβερνήσεις, απ' όλες τις επιχειρήσεις εκτός από το ελληνικό δημόσιο!

Μήπως οι πρυτάνεις έπρεπε να ανησυχούν πρώτα για την καταρράκωση των δημοσίων ΑΕΙ κι ύστερα για την πιθανή καταρράκωση των σπουδών στα ιδιωτικά πανεπιστήμια;

Η δημόσια Παιδεία δεν κινδυνεύει από τα συνεργαζόμενα με ελληνικούς φορείς ξένα πανεπιστήμια. Κυρίως κινδυνεύει από τον χείριστο εαυτό της και από τον υπουργό που την διαφεντεύει.

Όσο τα ΑΕΙ έχουν απλωμένο το χέρι στον υπουργό Παιδείας, δεν μπορούν να είναι ανεξάρτητα. Όταν κάποιος σου πληρώνει το νοίκι έχει πάντα πάτημα να παρεμβαίνει.

Έχει αποφασίσει η κυβέρνηση τι θέλει από τα ΑΕΙ και ΤΕΙ; Τα θέλει εκπαιδευτικά ιδρύματα ή τα θέλει μονάδες ενός ιδιότυπου μηχανισμού αποκέντρωσης;

Πανεπιστήμια θα φτιάξουμε. Για γνωστικά αντικείμενα ψάχνουμε!

Ακόμη κι αν δεχθούμε ότι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια δεν θα βελτιώσουν την κατάσταση της Παιδείας, σίγουρα δεν θα την επιδεινώσουν. Aρα γιατί να μην τα δοκιμάσουμε, μην τυχόν και μας προκύψουν στη διαδικασία κάποια ΑΕΙ, ανάμεσα στα δεκάδες «κιόσκια» που σίγουρα θα φτιαχτούν;

«Το κράτος είναι πολύ μεγάλο για να διαχειριστεί τα μικρά και πολύ μικρό για τα μεγάλα» είχε πει ο Άντονι Γκίντενς. Πόσω μάλλον όταν προσπαθεί να διαχειριστεί και τα μικρά και τα μεγάλα...

Ο μέγας φόβος που υπάρχει για το ιδιωτικό, είναι ότι θα φανεί η γύμνια του Δημοσίου. Θα φανεί ότι μπορούν να παραχθούν υπηρεσίες Παιδείας υψηλού επιπέδου, αφήστε δε το γεγονός, ότι κάποιοι μπορεί να αναγκαστούν μέχρι και να δουλέψουν.

Το πρόβλημα της ελληνικής παιδείας δεν είναι η αξιολόγηση των κλινικά νεκρών ΑΕΙ. Καλόν είναι να γίνει, αλλά δεν θα προσθέσει και πολλά.

Στην Ελλάδα το «Παιδεία πάνω από τα κέρδη» δεν είναι απλώς σύνθημα. Είναι κάτι παραπάνω από δόγμα.

Όλο το ΔΙΚΑΤΣΑ πάσχει. Φτιάχτηκε για να εξυπηρετεί ανάγκες άλλων εποχών. Απαξιώθηκε και από την τεχνολογία και από την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Μήπως ήρθε καιρός να ξεθεμελιωθεί και να ξαναχτιστεί εκ βάθρων;

Όποιο και αν είναι το πολιτικό κόστος των αποφάσεων που παίρνουν οι «Ανεξάρτητες Αρχές», οι υπουργοί οφείλουν να βγάζουν το σκασμό, μιας και οι αρχές είναι ανεξάρτητες και λόγος δεν τους πέφτει.

Διακόσιες σαράντα τέσσερις (244) αναφορές πολιτών -ρεκόρ καταγγελιών- έφτασαν στα χέρια του Συνηγόρου του Πολίτη για την λειτουργία (ή καλύτερα: την μακάρια ραθυμία) του «Διαπανεπιστημιακού Κέντρου Αναγνώρισης Τίτλων Σπουδών Αλλοδαπής» (ΔΙΚΑΤΣΑ).

Δεν είναι το γεγονός ότι η τροπολογία που απαγορεύει την προσομοίωση των πανελλαδικών εξετάσεων μπήκε σε άσχετο νομοσχέδιο...

Tο υπουργείο Παιδείας φοβάται την αγοραία σύγκριση με τα ιδιωτικά φροντιστήρια. Φοβάται την έμπρακτη απόρριψη του «σχεδίου 1.800 σημείων» που έχει. Γι' αυτό οχυρώνεται πίσω από μεγάλα λόγια περί του «δημοσίου χαρακτήρα της εκπαίδευσης».

Nέες επιχειρηματικές ευκαιρίες για τα AEI των HΠA: Φροντίδα και εκπαίδευση συνταξιούχων!

Σπουδάστε στο εξωτερικό χωρίς να φύγετε από το σπίτι σας...

Eνώ βαδίζουμε προς την πληροφοριακή κοινωνία, ο τομέας που κατ' εξοχήν χρειάζεται την τεχνολογία της πληροφόρησης -- η εκπαίδευση-- αντιστέκεται σθεναρά σ' αυτήν.

Νέος γύρος κλαυθμών και οδυρμών για τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών. Εκτός από τους συνήθεις πανεπιστημιακούς προέκυψαν και οι πρόεδροι των συντεχνιών (γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί κ.λ.π.)