Υπάρχει κάποιος που κατάλαβε ποιες εκδρομές απαγορεύει ο πολυχρονεμένος μας αφέντης της Παιδείας και –κυρίως– για ποιον λόγο;

Τελευταίο δείγμα κομμουνισμού εκ του προχείρου, που ασκούν στην Παιδεία οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, είναι η απαγόρευση των μετακινήσεων μαθητών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στο εξωτερικό «στο πλαίσιο εγκεκριμένων προγραμμάτων, περιβαλλοντικού και πολιτιστικού χαρακτήρα».

Δεν κατανοεί ο κ. Γαβρόγλου πως εκτός από υπουργός υπήρξε και καθηγητής Φιλοσοφίας των Επιστημών και πως ως τέτοιος θα έπρεπε να διακονεί τον ορθό λόγο;

Το «ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα» πήγε διακοπές κι αλωνίζουν οι τραμπούκοι και ληστές στα ελληνικά πανεπιστήμια;

Η στοχοποίηση και η συκοφαντία με κοινοτοπίες είναι εύκολες.

Τα παιδιά, που κακοχώνεψαν τη «18η Μπριμέρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη», μπορεί να είναι της ΔΑΠ, αλλά με τέτοιους δασκάλους κάθισαν και τέτοια γράμματα έμαθαν.

Σχεδός κάθε υπουργός «αναμορφώνει» το σύστημα των εισαγωγικών εξετάσεων για τα ΑΕΙ.

Για το αξιακό σύστημα της Αριστεράς άριστη πολιτική θα ήταν η κατάργηση των μαθητικών παρελάσεων.

Δεν υπάρχει κάποιο γονίδιο παραβατικότητας των Ελλήνων. Αντιθέτως, είναι επίκτητο χαρακτηριστικό. Διδάσκεται από νωρίς στα σχολεία και στην κοινωνία.

Η αποκέντρωση που χρειάζεται η Παιδεία δεν είναι γεωγραφική. Είναι πρωτίστως λειτουργική.

 Πόσα να προλάβει αυτό το έρμο φοιτητικό κίνημα, όσο «ρωμαλέο» κι αν είναι;

Αν ο Κ. Γαβρόγλου θέλει να είναι ανεύθυνος για τα ΑΕΙ ας αποκεντρώσει την αρμοδιότητα.

Παρά τα παιχννιδάκια του κ. Κώστα Γαβρόγλου να ψηφίσει οιονεί στα μουλωχτά ένα τόσο σημαντικό νομοσχέδιο, παρά τα αλυχτίσματα των συνδικαλιστών, υπάρχει πλέον σοβαρή αντίδραση στα πισωγυρίσματαστο χώρο της Παιδείας.

Για ό,τι κι αν συμβεί εντός των ΑΕΙ από εδώ και πέρα θα υπάρχουν ηθικοί αυτουργοί.

Δεν πρόκειται να αφήσει τίποτε όρθιο αυτή η κυβέρνηση στον χώρο της Παιδείας, διότι η τρόικα βλέπει μόνο τα βραχυπρόθεσμα και δεν ασχολείται με τις ζημιές που κάνει το κατά Βαρουφάκη αριστερό τσούρμο στη χώρα.

Φτάσαμε σε σημείο, όπου συμμορίες ψάχνουν (όπως έκαναν οι μαφιόζοι) φοιτητές πολιτικών παρατάξεων για να τους «συνετίσουν» ώστε να μην μιλάνε πολύ για την ανομία στα πανεπιστήμια.

Το πρόβλημα της Παιδείας δεν είναι οι εξετάσεις, δεν είναι οι δέσμες, δεν είναι ο αριθμός των μαθημάτων. Είναι η σοβιετικού τύπου οργάνωσή της.

Τα σποραδικά συμβάντα αντίστασης στον φαιό τραμπουκισμό που κυριαρχεί στα ΑΕΙ θα πολλαπλασιαστούν.

Συνεχίζονται τα ρουσφέτια υπουργών με την διατήρηση ΤΕΙ που ήταν να κλείσουν.

Εχει κακό χούι η Αριστερά να βαφτίζει δημοσίως βίτσιο αυτό που ιδιωτικώς θεωρεί αρετή.