Το σάπιο φίλτρο της Δικαιοσύνης
Οι πολλαπλές μηνύσεις κατά του κ. Γεωργίου δικαιώνουν όσους ισχυρίζονται τα περί δικομανίας των Ελλήνων. Η αποδοχή τους όμως από τους εισαγγελείς δείχνει το πραγματικό πρόβλημα στη Δικαιοσύνη.
Οι άγνωστοι της Δικαιοσύνης
Η θρυλούμενη δικομανία των Ελλήνων βασίζεται στον άγνωστο Χ: πόσες μηνύσεις καταθέτουμε κατ’ έτος; Ο θρυλούμενος επίσης φόρτος των δικαστηρίων βασίζεται σε έναν ακόμη άγνωστο Ψ: πόσες από τις μηνύσεις που κατατίθενται μπαίνουν στο αρχείο και πόσες φορτώνονται στα ακροατήρια;
Δικαιοσύνη στα τυφλά
Δεν ξέρουμε (και δεν γνωρίζουμε πώς μπορούμε να μάθουμε) πόσο μεγάλη είναι η πολυδικία στην Ελλάδα.
Οι δίκες μου αργά…
Το πρόβλημα είναι ότι το δικαστικό σύστημα είναι χύμα στο κύμα.
Το μπέρδεμα του νόμου
Η γνωμάτευση του κ. Ντογιάκου συγκρούεται με το Σύνταγμα, αλλά πρωτίστως με τη λογική. Ακόμη και με τη νεφελώδη λογική του νέου νόμου.
Δίκην θα λάβεις;
Σαν πολλές εγκληματικές οργανώσεις δεν μαζεύτηκαν στα σύνορά μας; Ή μήπως και οι δικαστικές αρχές βρίσκουν (νόμο) και κάνουν κατάχρηση;
Οι προκαταβολές ποινών
Οι αθρόες προφυλακίσεις, τις οποίες διατάσσουν οι δικαστές προκειμένου να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο, εμπεριέχουν μια θεσμική απρέπεια και δημιουργούν μια πρακτική ανωμαλία.
Εγγυήσεις και παρεξηγήσεις
Για την παραβίαση του δικαιώματος του απορρήτου των επικοινωνιών οποιουδήποτε απαιτούνται εγγυήσεις δικαίου. Για τους εκλεγμένους πολιτικούς απαιτούνται πρόσθετες εγγυήσεις, όπως στο Βέλγιο.
Στο Βέλγιο είναι αλλιώς;
Η κ. Καϊλή συνελήφθη επ’ αυτοφώρω, κάτι που προβλέπεται από το άρθρο 62 και του ελληνικού Συντάγματος για το «ακαταδίωκτο των βουλευτών»: «Δεν απαιτείται άδεια [της Βουλής] για τα αυτόφωρα κακουργήματα».
Τα ψεύδη της αστυνομίας
Τα ψεύδη της ΕΛ.ΑΣ. υπονομεύουν για μια ακόμη φορά την αξιοπιστία της. Πώς να εμπιστευθεί κάποιος την ΕΔΕ που προκηρύχθηκε, όταν επιχειρείται παραπλάνηση για απλά γεγονότα που διαψεύδονται εντός ολίγων μόνο ωρών;
Κατήγορος και συνήγορος
Συνήγορος υπεράσπισης ενός εκ των κατηγορουμένων στο Ειδικό Δικαστήριο για το σκάνδαλο των τηλεοπτικών αδειών είναι μέλος της κατηγορούσας αρχής, δηλαδή της ελληνικής Βουλής.
Το μπάχαλο μιας δίκης
Πόσοι πολίτες και φορολογούμενοι δεν έχουν την πολυτέλεια της σύγκλησης «υπουργικής σύσκεψης με προϊσταμένους δικαστηρίων Πρωτοδικείου και Εφετείου» και ταλαιπωρούνται χρόνια με διαρκείς αναβολές;
Προκαταβολές ποινών;
Το ζήτημα της προφυλάκισης, σύμφωνα με τον νόμο, δεν κρίνεται με βάση το κατηγορητήριο.
Οι «παραδειγματικοί» νόμοι
Οι νοοτροπίες δεν εξαλείφονται και οι συμπεριφορές δεν απαξιώνονται κάνοντας «διακριτό στον ποινικό κώδικα» το κακούργημα της γυναικοκτονίας που έτσι κι αλλιώς τιμωρείται ως ανθρωποκτονία με ισόβια.
Γυναικοκτονίες, νόμος και στοιχεία
«Η γυναικοκτονία ως όρος να υπάρχει στον δημόσιο λόγο, αλλά δεν θα ωφελήσει σε τίποτα η ένταξή της στον Ποινικό Κώδικα».
Λιγνάδειος διχασμός;
Δυο σκασίλες είχε για να διχαστεί ο λαός και μία είναι για την αποφυλάκιση ή μη του κ. Δημήτρη Λιγνάδη.
Αφωνία για το κράτος δικαίου
Δεν είδαμε κανένα «λαϊκό κίνημα» όταν ένας ντράμερ είχε καταδικασθεί πρωτοδίκως σε κάθειρξη 12 ετών για ασέλγεια εις βάρος εξάχρονης αλλά το δικαστήριο του χορήγησε αναστολή μέχρι την έφεση.
Διάλογος και αστοχία
Σ’ αυτήν τη χώρα ουδέποτε ψάχνουμε λύσεις στα προβλήματα. Πάντα αναζητούμε ενόχους που θα πουν μια διαφορετική κουβέντα παραπάνω.
Η άλλη, κρυφή τοξικότητα…
Το κοινό περί δικαίου αίσθημα θέλει έγκλημα και τιμωρία, χωρίς τίποτε στο ενδιάμεσο.
Τοξικότητα δίχως πάτο
Ο κ. Βερναρδάκης οφείλει να ζητήσει συγγνώμη και από την κ. Ρούλα Πισπιρίγκου, η οποία προς το παρόν δεν είναι ένοχη για οτιδήποτε, ούτε καν για όσα προσάπτει στην κ. Κεραμέως.
Ο δικηγόρος λείπει για δουλειές
Οι αναρίθμητες αναβολές δικών λόγω παράλληλης απασχόλησης των δικηγόρων.