Οι εξειδικευμένες επιχειρήσεις σίτισης, καθαριότητας κ.λπ. επιτυγχάνουν οικονομίες κλίμακας και σίγουρα έχουν καλύτερα αποτελέσματα από το να προσλάβει το ΑΠΘ καθαρίστριες, μάγειρες, ελαιοχρωματιστές ή υδραυλικούς.

Οι ατέλειες στην ελληνική αγορά δεν αφορούν αποκλειστικά το σκέλος της προσφοράς των προϊόντων. Αφορούν και τη ζήτηση, δηλαδή την συμπεριφορά ημών των καταναλωτών.

Το σοσιαλιστικό μοντέλο ανάλυσης χρειάζεται λίγους πλούσιους κερδοσκόπους και πολλούς πένητες καταναλωτές. Οταν η ζήτηση διαψεύδει το μοντέλο εφευρίσκεται η «καταναλωτική συνείδηση».

Είναι κούφια τα μέτρα για την ακρίβεια που μας πουλάει ο κ. Φώλιας. Κι αυτό επειδή εστιάζονται στα συμπτώματα και όχι στην ασθένεια της εγχώριας αγοράς.

Η αγορά δεν εφευρέθηκε επειδή είναι δεδομένη η ροπή όλων προς την κερδοσκοπία. Εφευρέθηκε για να ικανοποιήσει αυτό το αίτημα.

Την ακρίβεια δεν τη δημιουργεί ο ανταγωνισμός που η κυβέρνηση επιχειρεί να περιορίσει, αλλά η έλλειψή του.

Η αγορά δεν είναι η κόλαση που η τρέχουσα ρητορεία και τα πρωινάδικα μας παρουσιάζουν. Είναι χώρος συνεργασίας και αμοιβαίας κερδοσκοπίας.

Η αγορά λείπει από τον κλάδο των μεταφορών. Το επάγγελμα είναι κλειστό. Το αποτέλεσμα δεν είναι απλώς να έχουμε ακριβές μεταφορές, είναι να μην έχουμε καθόλου βενζίνη.

Ο βασικότερος και πιο μεσοπρόθεσμος παράγων αύξησης της τιμής των τροφίμων είναι η άνοδος του βιοτικού επιπέδου μεγάλων χωρών του Τρίτου Κόσμου.

Κάθε κυβέρνηση καμώνεται ό,τι καταπολεμά την ακρίβεια και κάθε αντιπολίτευση την καταγγέλλει τα «μέτρα ασπιρίνες».

Η αγορά παρουσιάζεται ως μια συνωμοσία όπου συνασπισμένοι οι αγγουροπαραγωγοί έχουν αποφασίσει να αλλάξουν τα φώτα του πτωχού πλην άβουλου καταναλωτή.

Συνέχεια

Η αγορά είναι μια διαρκής διαδικασία δοκιμής και λάθους, ενώ ο κεντρικός σχεδιασμός είναι ένα διαρκές λάθος και δοκιμασία των λαών που τον υφίστανται...

Κάθε φορά που προτείνεται κάποια απελευθέρωση στο εμπόριο η αντίδραση είναι κοινή και κινδυνολογική.

Στην οικονομία, όπως και στη ζωή, υπάρχουν επιλογές. Οι καλές αμείβονται, οι κακές έχουν κόστος. Είτε είναι κάποιος επιχειρηματίας, είτε απλός καταναλωτής.

Δουλειά δεν είχε ο Συνήγορος του Καταναλωτή κι αποφάσισε να ασχοληθεί με τον Σωκράτη και τον Διογένη.

Μόνο στον δυτικό μεσαίωνα και στην σημερινή Ελλάδα μπορούμε να βρούμε την έννοια της «δίκαιης» τιμής των προϊόντων.

Δεν έχουμε μόνο τους πολιτικούς που μας αξίζουν. Έχουμε και τις τιμές που μας αξίζουν, γιατί γι' αυτές ψηφίζουμε καθημερινά στο σούπερ-μάρκετ.

Θέλουμε ανταγωνισμό που θα εμπεριέχει και τις χρεοκοπίες, ή κρατική παρέμβαση που ιστορικά αποδείχτηκε ότι φέρνει φτώχεια;

Τελικά, η αγορά γι' αυτή τη χώρα είναι κάτι σαν την τουρκοκρατία. Φταίει για όλα. Ακόμη και για τα σκάνδαλα στον δημόσιο τομέα.

Συνέχεια