Oι τιμές του πετρελαίου δεν διαμορφώνονται μακροχρόνια από την «κερδοσκοπία», αλλά από την πραγματική ζήτηση.

Υπάρχει διάχυτη η αντίληψη στη λαϊκή κουλτούρα (καθρέφτης της οποίας είναι η τηλεόραση) ότι η αγορά είναι από την φύση της κάτι κακό.

Φιλελεύθερη Δημοκρατία δεν σημαίνει απουσία κράτους ελεγκτή. Σημαίνει απουσία κράτους, που το παίζει επιχειρηματίας.

Οτιδήποτε κι αν γίνει σ’ αυτή τη χώρα προβάλλονται μόνο οι κίνδυνοι και αποσιωπώνται οι ευκαιρίες

Οι πομπώδεις χαρακτηρισμοί περί «δημόσιου χαρακτήρα των αερομεταφορών» είναι ένα καλό κόλπο για να πληρώνει ο μπαρμπα-Μήτσος από τα Γρεβενά και να πετάει δωρεάν ή κάτω του κόστους μια ολόκληρη πολιτικό-συνδικαλιστικο-οικονομική νομενκλατούρα.

Πάμε στοίχημα ότι ακόμη κι αν η «Helios» ήταν κρατική εταιρεία, πάλι το νεοφιλελευθερισμό θα έβριζε η Αριστερά και η πρόοδος;

Το μυστικό δεν κρύβεται στο αν οι εταιρείες είναι κρατικές ή ιδιωτικές, αν είναι χαμηλού ή υψηλού κόστους, αλλά αν ο έλεγχος που γίνεται από τις κρατικές υπηρεσίες είναι καλός ή κακός.

Οι ιδιωτικές εταιρείες που εμφανίζουν υψηλούς δείκτες ατυχημάτων (και δεν είναι καν «χαμηλού κόστους») είναι σε τριτοκοσμικές χώρες που έχουν διεφθαρμένα καθεστώτα. Αλλά σε αυτές τις χώρες και οι κρατικές εταιρείες εμφανίζουν πολλά δυστυχήματα...

Συνέχεια

Συνέχεια

Τα υπερκαταστήματα έχουν τόσο μεγάλο λειτουργικό κόστος που δεν συμφέρει στους επιχειρηματίες να τα κρατούν ανοιχτά τις ώρες χαμηλής κίνησης. Το απελευθερωμένο ωράριο βοηθά τους μικρούς επιχειρηματίες, τουλάχιστον εκείνους που έχουν ευελιξία και είναι αποφασισμένοι να δουλέψουν.

Δουλειά της πολιτικής (και συνεπώς των πολιτικών) δεν είναι να ασχολούνται με το ποσοστό κέρδους των επιχειρήσεων. Αυτό θα το ρυθμίσουν από μόνοι τους οι καταναλωτές.

Το ένα τρίτο της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ αναρωτιέται ακόμη γιατί υπάρχει ακρίβεια...

Συνέχεια

Συνέχεια

Η επιχειρηματολογία των κ.κ. Παπουτσή και Καστανίδη για τα δίδακτρα των ιδιωτικών σχολείων φέρνουν στην επιφάνεια το παλιό πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, απόντος του αρχηγού του, αρχίζει να διολισθαίνει στον παλιό, κακό του λαϊκισμό.

Πως χάνεται αυτή η καταπληκτική ευκαιρία να καταγγελθεί η αγορά και ο νεοφιλελευθερισμός;

Οι θεατρινισμοί έπαψαν να είναι χαριτωμένοι. Έγιναν επικίνδυνοι για την οικονομία μας.

Ένα ποτήρι νερό ήταν κομμάτι της φιλοξενίας μας, μέρος της παράδοσής μας. Τώρα έγινε υποδιαίρεση του ευρώ...

Σκεφθείτε μόνο να μπορούσαν να διασταυρωθούν όλες οι πληροφορίες που είμαστε αναγκασμένοι να δίνουμε στην ελληνική γραφειοκρατία. Ο «Μεγάλος Αδελφός» του Όργουελ θα ωχριούσε μπροστά στις δυνατότητες της...