Αναβάλλονται τα μέτρα καταπολέμησης λαθρεμπορίου πετρελαίου. Ακόμη κι όσα είχαν ψηφιστεί.

Δεν υπάρχουν κοινωνίες ή πολιτικοί απρόσβλητοι από τη διαφθορά και, επομένως, το ερώτημα είναι πώς περιορίζουμε το φαινόμενο, αντί να αυταπατώμεθα ότι θα το ξεριζώσουμε με βάση κάποιο μυθικό «ηθικό πλεονέκτημα» που έχουν οι αριστεροί ή «σεμνότητα και ταπεινότητα» που είχαν οι Δεξιοί.

Το «ηθικό πλεονέκτημα» μόνο ηθικό δεν είναι, και σίγουρα αποτελεί πλεονέκτημα για κάποιους.

Μην την είδατε τη ρύθμιση για διαφάνεια στις διαφημιστικές δαπάνες των ΔΕΚΟ.

Η διεύρυνση των απαγορεύσεων βοηθά μόνον όσους έχουν λόγους να κρυφτούν.

Σε ένα αντιδημοκρατικό καθεστώς η διαφθορά είναι από λίγους αλλά πολύ ισχυρούς.

Από την υποχρέωση δημοσιοποίησης των διαφημιστικών δαπανών εξαίρεσαν τις ΔΕΚΟ και τους φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα.

Η διόγκωση της διαφθοράς ευνοεί πολλούς. Δεν αναφερόμαστε μόνο σε όσους βάζουν το δάχτυλο στο μέλι, αλλά και σε όσους ατελέσφορα πληρώνονται για να τους ελέγχουν.

Όλα τα κάνει η Πρόεδρος της Βουλής εκτός από την εφαρμογή νόμων για την διαφάνεια στην Βουλή.

Υπάρχει και η θεσμική ζημιά που, αν και αόρατη, θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στο μέλλον.

Σε τριτοκοσμικές χώρες υπάρχουν διαρκώς «επείγουσες ανάγκες» για να παρακαμφθεί η διαφάνεια.

Η καταπολέμηση της διαφθοράς χρειάζεται θεσμούς όχι μόνο αγαθές προθέσεις…

Γιατρειά για τη διαφθορά δεν υπάρχει. Υπάρχουν όμως γιατρικά.

Η διαφορά του «μαζί τα φάγαμε» και του «μαζί τα κλέψαμε» είναι βαθιά πολιτική.

Κάτι που μπορεί να εδράζεται σε πραγματικά σκάνδαλα, μεγιστοποιείται τροφοδοτούμενο από την έμφυτη καχυποψία οτιδήποτε είναι μη-κρατικό στη χώρα.

Όταν κάποιες υπηρεσίες δεν αφήνονται διαφανώς στην αγορά, θα ιδιωτικοποιηθούν υπογείως προς όφελος λίγων του μηχανισμού.

 Τα «πόθεν έσχες» εμφανίζονται για μικρό χρονικό διάστημα στο Διαδίκτυο χωρίς δυνατότητα επεξεργασίας ή αποθήκευσης.

Το βασικό όπλο της «Διαύγειας» κατά των «λαδιάρηδων» ήταν ότι καμιά απόφαση δεν γίνεται εκτελεστή, αν ταυτοχρόνως δεν ελάμβαναν -διά της «Διαύγειας»- γνώση οι πολίτες.

Υπάρχουν δύο τρόποι καταπολέμησης της διαφθοράς. Η πρόληψη και η καταστολή. Χρειάζονται και οι δύο, αλλά το μείγμα σε κάθε χώρα διαφέρει.

Οι Έλληνες δεν είναι πιο φοροφυγάδες από τους Γερμανούς. Έχουν περισσότερες αναλογικά μικρομεσαίες επιχειρήσεις που ελέγχονται δύσκολα.