Δύο μαφιόζικες δολοφονίες και μια εγκληματική οργάνωση του κοινού ποινικού δικαίου με υψηλές πολιτικές διασυνδέσεις.

Το σκάνδαλο της επαγγελματικής κατάρτισης είναι διαχρονικό, διακομματικό και απλώς τώρα –όπως τόσα άλλα– έγινε και ψηφιακό.

Το #σκοιλ_ελικικου δεν είναι καινούργιο. Απλώς τώρα ψηφιοποιήθηκε...

Χρήματα που μοιράζονται από ελικόπτερο σκορπίζονται με περίεργους τρόπους και στο τέλος ουδείς μένει ευχαριστημένος.

Είναι στη φύση της απρόσωπης συλλογικής χρηματοδότησης να πέφτει θύμα των αναρίθμητων προσωπικών προσπαθειών για ατομικό πλουτισμό.

Στο ζήτημα της καταπολέμησης της διαφθοράς οι κυβερνήσεις κρίνονται με βάση τους θεσμούς διαφάνειας που κληροδοτούν στον τόπο και όχι με το αν θα κλείσουν κάποιους πολιτικούς αντιπάλους στη φυλακή.

Μπορεί να γίνει κριτική για τις κυβερνήσεις του κ. Σημίτη στον τομέα της διαφθοράς και αυτοκριτική από τον ίδιο; Σίγουρα, αλλά στο θέμα των πολιτικών που θέσπισε και όχι αν επέλεξε τον κ. Τάσο Μαντέλη αντί του κ. Νίκου Καρανίκα.

Η χειρότερη απάντηση στην υπαρκτή (παγκοσμίως και διαχρονική) διαφθορά είναι να υπερψηφιστούν εκείνοι που υπόσχονται γρήγορη και ριζική λύση στο πρόβλημα, δηλαδή χωρίς το «χασομέρι» του κράτους δικαίου.

Η υπόθεση των μυστικών κονδυλίων θέτει ένα ζήτημα και για τους βουλευτές και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή όλους αυτούς που χρόνια μας πιπίλιζαν τα αυτιά για το διαβόητο «ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς».

Κόσμος μπαινοβγαίνει στην Επιτροπή Πόθεν Έσχες στην οποία καταθέτει δηλώσεις το 2% του ελληνικού πληθυσμού.

Να κάνουμε τους μηχανισμούς που αποτρέπουν την εμφάνιση της διαφθοράς αντί να ελπίζουμε σε κάποιον «ηθικό μεσσία» που θα φέρει τον παράδεισο επί της γης.

Μπορεί να στήνουν διαρκώς γραφικά πανηγύρια «αποκάλυψης σκανδάλων» αλλά ταυτοχρόνως φθείρουν τη Δημοκρατία με τις εξαλλοσύνες και την προσπάθειά τους να κρεμαστούν από κάθε ατεκμηρίωτη καταγγελία.

Το υπαρκτό σκάνδαλο της φαρμακευτικής δαπάνης στην Ελλάδα θα πνιγεί στους κομματικούς σχεδιασμούς των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Ο νόμος περί ευθύνης υπουργών ψηφίστηκε για την προστασία του πολιτικού κόσμου. Τελικώς κατάφερε να προστατεύσει κάποιους πολιτικούς, αλλά χαντακώνει τον πολιτικό κόσμο εν γένει.

Είναι πολύ βαρύ για το πολιτικό σύστημα και πολύ κακό για τη Δημοκρατία να ρίχνονται ονόματα στη βορά της σκανδαλολογίας.

Η υποβολή δηλώσεων «πόθεν έσχες» έγινε ένα περιττό καψώνι για εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες και τους συγγενείς τους.

…η κυβέρνηση έχει ανεβάσει πάρα πολλές. Γι’ αυτό και δεν κόβουν εισιτήρια.

Αναβάλλονται τα μέτρα καταπολέμησης λαθρεμπορίου πετρελαίου. Ακόμη κι όσα είχαν ψηφιστεί.

Δεν υπάρχουν κοινωνίες ή πολιτικοί απρόσβλητοι από τη διαφθορά και, επομένως, το ερώτημα είναι πώς περιορίζουμε το φαινόμενο, αντί να αυταπατώμεθα ότι θα το ξεριζώσουμε με βάση κάποιο μυθικό «ηθικό πλεονέκτημα» που έχουν οι αριστεροί ή «σεμνότητα και ταπεινότητα» που είχαν οι Δεξιοί.

Το «ηθικό πλεονέκτημα» μόνο ηθικό δεν είναι, και σίγουρα αποτελεί πλεονέκτημα για κάποιους.