«Η διαφορά μιας λέξης και μιας περίπου ακριβούς λέξεως, είναι η διαφορά μεταξύ πυγολαμπίδας και αστραπής»...

Το πρόβλημα με το βιβλίο ιστορίας της Γ' Λυκείου.

Η Ιστορία γράφεται με αναφορά στις πηγές και στα αρχαιολογικά ευρήματα. Δεν γράφεται από επιτροπές. Ούτε καν από τις συγκλήτους Ακαδημιών

Στην Ελλάδα οι μύθοι παραμένουν ζωντανοί όχι μόνο διότι αναπαράγονται χωρίς έλεγχο. Κυρίως διότι δεν υποβάλλονται σε ένα στοιχειώδες τεστ λογικής. Oλα γίνονται πρόχειρα. Ακομη και ο δημόσιος διάλογος...

Γιατί στην Ελλάδα εθνικό θέμα είναι μόνο ό,τι συνιστά απειλή, ή ό,τι κατασκευάζεται ως απειλή και όχι π.χ. το άνοιγμα της οδού Λήδρας;

Το ζήτημα -καθόλου κολακευτικό για τη χώρα και τον δημόσιο διάλογο- είναι πως οι αστικοί μύθοι επισημοποιούνται από τους πολιτικούς.

Η Κύπρος απέρριψε προχθές το αδιέξοδο στο οποίο την οδηγούσε ο κ. Παπαδόπουλος. Τώρα απομένει να απαντηθεί το ερώτημα: τι ακριβώς θέλουν οι Ελληνοκύπριοι για το νησί τους;

Ξεχάσαμε, πως χειριστήκαμε το νεομακεδονικό, και γι' αυτό δεν μαθαίνουμε πως πρέπει να αντιμετωπίζουμε κάθε νέα πρόκληση.

Η κυβέρνηση αποφάσισε να γίνει εχθρός του μέλλοντος, προκρίνοντας ένα σίγουρα παρωχημένο βιβλίο, αντί να δοκιμάσει και πιθανώς να διορθώσει ένα καλύτερο νέο βιβλίο.

Το βασικό πρόβλημα -που δυστυχώς πνίγεται στις υστερίες- για τα σχολικά βιβλία είναι ότι καίγονται στο τέλος της χρονιάς.

Όσοι κραύγαζαν για την υποψήφια νομάρχη του ΠΑΣΟΚ κ. Γκιούλμπαεζ Καραχασάν τώρα σιωπούν παρά το γεγονός ότι ο υποψήφιος της ΝΔ στο Νομό Ξάνθης κ. Ορχάν Χατζή Ιμπραήμ αυτοπροσδιορίστηκε Τούρκος. Καλά κάνουν...

Η συζήτηση όμως καθαυτή ανέδειξε την ιδεολογική ήττα ενός μέρους της Αριστεράς. Το γεγονός ότι η συζήτηση έγινε στο πεδίο του εθνικού -εκείνου που κάποτε ήταν χωράφι της Ακροδεξιάς- δείχνει ότι η σταλινογενής Αριστερά εξέπνευσε ιδεολογικά.

Ενώ στα τηλεπαράθυρα βρίζονται για την «ορθή» διδασκαλία της ιστορίας ένας στους τρεις νέους δηλώνει ότι αδιαφορεί συνολικά για την ιστορία.

Οι ιεράρχες χρησιμοποιούν την ελληνική ιστορία για να δείξουν στην κυβέρνηση ποιος κάνει κουμάντο στον τόπο.

Ντροπή αποτελούν όσα τηλεοπτικά ακολούθησαν την ήττα με 1-4 της Εθνικής μας με την αντίστοιχη ομάδα της Τουρκίας.

Oποια ανάγνωση κι αν κάνει κανείς στην εξέγερση των υπόδουλων, το 1821 είναι ένα κομβικό σημείο στην παγκόσμια ιστορία.

Μύθους συμβολικούς ή πραγματικούς εμπεριείχαν και εμπεριέχουν όλες οι ιστορίες του κόσμου. Αλλά δεν τους κάνουν σημαία...

Eνα βιβλίο ιστορίας ποτέ δεν μπορεί να είναι πλήρες. Ούτε καν όταν βγει σε εκατοντάδες τόμους. Γι' αυτό όσοι προβεβλημένοι επικρίνουν το βιβλίο δεν το κάνουν για τις ελλείψεις του. Πολιτικό είναι το πρόβλημά τους, όχι ιστορικό...

Η κριτική για τα διδακτικά εγχειρίδια της ιστορίας στα σχολεία έχουν διαχρονικά κοινά επιχειρήματα.

Είναι ανάγωγο και ανόητο, να καίει κάποιος μια σημαία αλλά η Δημοκρατία είναι ανεκτική και στους ανάγωγους και στους ανόητους.