Ας μην ελπίζουμε ότι θα υπάρξει ποτέ «ελληνικό Google». Ο «άλλος κόσμος», που διάφοροι ονειρεύονται, δεν είναι απλά εφικτός. Είναι εδώ...

Απάντηση της Συνόδου των προέδρων των Ερευνητικών Κέντρων για την καταχώριση υπέρ του υπουργού Ανάπτυξης.

Οι πρόεδροι των ερευνητικών κέντρων που διορίζονται από τον υπουργό ανάπτυξης, δοξάζουν τον υπουργό με πληρωμένη καταχώρηση για το νομοθετικό του έργο.

Τι προβλέπει ο νέος Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας για το ασύρματο «bluetooth» που καταλήγει σε ενσύρματο ακουστικό;

Παρά τις διακηρύξεις στην Ελλάδα δεν χτίζουμε την Κοινωνία της Γνώσης. Κι αυτό δεν οφείλεται στην έλλειψη εργαλείων...

Το κορυφαίο και πολύ φορτισμένο θέμα της ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ κινδυνεύει να γίνει κάτι σαν τις μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία.

Ένας δημόσιος ΟΤΕ δεν πρόκειται ποτέ να βρεθεί στην πρωτοπορία της τεχνολογίας. Δεν είναι στη φύση του.

Γιατί κάθε φορά που ανακύπτει ένα πρόβλημα το πρώτο και το μόνο που σκεπτόμαστε είναι κάποια απαγόρευση;

Η «ακρίβεια του internet» εξηγεί μόνο εν μέρει την χαμηλή διείσδυση στην χώρα μας. Πόσοι, άραγε, θα το χρησιμοποιούσαν πραγματικά, αν ήταν δωρεάν;

Οι υπάρχοντες κανονισμοί εργασίας των ΔΕΚΟ εξυπηρέτησαν άλλες εποχές κι άλλες ανάγκες.

Το να υποχρεώνονται οι Έλληνες πολίτες να πληρώνουν για να μάθουν τους νόμους του κράτους αντιβαίνει στη λογική αφού «άγνοια νόμου δεν συγχωρείται».

Ο παραλογισμός που ίσχυε σχετικά με το Εθνικό Τυπογραφείο, να πουλά δηλαδή τους νόμους ηλεκτρονικά, έπαψε να ισχύει.

Οι αυξήσεις του ΟΤΕ, για την πρόσβαση στο Διαδίκτυο μέσω της απαρχαιωμένης τεχνολογίας dial up, είναι πέρα για πέρα δικαιολογημένες.

Σήμερα το Εθνικό Τυπογραφείο επιτρέπει σε κάθε Έλληνα πολίτη να βλέπει δωρεάν τους νόμους στον ηλεκτρονικό του υπολογιστή, αλλά δεν του επιτρέπει να τους... τυπώσει.

Ας εξαγγέλλει ο πρωθυπουργός ό,τι θέλει περί πληροφορικής κοινωνίας στην Ελλάδα. Το παιγνίδι δεν παίζεται στο Βελλίδιο. Παίζεται στη Λεωφόρο Κηφισίας κι αν κάποιος δεν τραβήξει αυτιά εκεί, και αυτές οι εξαγγελίες θα πάνε όπου και οι προηγούμενες των προηγούμενων.

Η εθνική στρατηγική μας στα Βαλκάνια υπονομεύεται από ένα link, το οποίο οδηγούσε σε ένα άλλο link και το οποίο με τη σειρά του οδηγούσε σε ένα άλλο link κ.ο.κ. Άτιμο Internet!

Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν κάθε υπουργείο και κάθε δημόσιος οργανισμός δημοσιοποιούσε διά του Διαδικτύου όλες τις συμβάσεις και τις πράξεις του (διορισμούς, μετατάξεις κ.λπ.) ώστε να είναι προσιτά σε κάθε Έλληνα πολίτη;

Οι έλληνες επιστήμονες του εξωτερικού δεν πρόκειται να επιστρέψουν σ' αυτά τα Πανεπιστήμια που έχουμε, σ' αυτά τα ερευνητικά κέντρα που έχουμε, σ' αυτές τις δομές παραγωγής γνώσης που έχουμε.

Δυστυχώς δεν είναι μόνο οι υπηρεσίες του Υπουργείου Εθνικής Αμυνας που διέγραψαν την ηλεκτρονική ιστορία τους. Σε μια πρόχειρη έρευνα που κάναμε μόνο εννιά από τα δεκαοχτώ υπουργεία προϋπάρχουν ηλεκτρονικά της «πολιτικής αλλαγής». Όλα τα υπόλοιπα αντί να επανιδρύσουν το κράτος, άρχισαν να επανιδρύουν την ιστορία του κράτους.

Κάποτε λέγαμε «verba volant, scripta manent» (τα λόγια πετούν, αλλά τα γραπτά μένουν). Αυτό ίσχυε από την ρωμαϊκή εποχή μέχρι σήμερα και παντού. Είναι δυνατόν να μην ισχύει στον ιερότερο χώρο της Δημοκρατίας μας, στην Βουλή (ημών) των Ελλήνων;