Μια σοβαρή πολιτική για το Εθνικό Τυπογραφείο ξεκινά από την βασική του δουλειά, η οποία είναι η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη διάχυση της πληροφορίας που δημοσιοποιεί.

Η Αριστερά στην Ελλάδα, αντί να παράγει έργο, αναρωτιέται γιατί είναι τόσο αμερικανική (δηλαδή, κακή) η παγκοσμιοποίηση και μένει μονίμως με την απορία χαραγμένη στο πρόσωπο.

Tελικά η πολιτική είναι ωραίο επάγγελμα. Aν επιτύχεις θα έχεις πολλές απολαβές. Aν αποτύχεις μπορείς να καλέσεις το λαό να πληρώσει...

Tο πρόβλημα στα ελληνικά σύνορα δεν είναι ότι μπορεί να φτάσει στο κινητό μας κάποιο μήνυμα το οποίο να μας καλωσορίζει στην Τουρκία, αλλά ότι δεν μας έρχεται σήμα από τις ελληνικές εταιρίες.

Αλήθεια κ. πρωθυπουργέ τι μάθαμε, από την βραχεία μας εμπειρία στις λεωφόρους των πληροφοριών; Μπήκαμε τελευταίοι, γιατί ο ΟΤΕ σαμποτάριζε (κυριολεκτικά) την Κ.τ.Π. Συνεχίσαμε ασθμαίνοντας, διότι ο ΟΤΕ έχει να συντηρήσει στρατιές υπαλλήλων. Τώρα υπάρχουν χιλιάδες ελληνόπουλα που τρέχουν σ' αυτές τις λεωφόρους, ανταλλάσσουν μηνύματα, συζητούν, διαβάζουν και μαθαίνουν. Ήρθε η ώρα λοιπόν «να κοιτάξουμε προς τα εμπρός... Ποιες επιλογές βρίσκονται μπροστά μας;» Θα αφήσετε τον ΟΤΕ να γίνει για μια ακόμη φορά τροχοπέδη στη μοναδική αναπτυξιακή προοπτική του τόπου;

Το αστείο είναι ότι από την μία μεριά το ΥΠΕΘΟ χρηματοδότησε την αγορά των υπολογιστών στα σχολεία, κι από την άλλη το ίδιο υπουργείο ποινικοποίησε και την χρήση τους!

Τι άλλο πρέπει να γίνει ώστε οι πολιτικώς ανεγκέφαλοι που προΐστανται του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας να αποσύρουν το μνημείο ανοησίας που φέρει τον τιμητικό τίτλο «νόμος του Ελληνικού Κράτους» και τον αριθμό 3037/2002;

Είναι ευτύχημα λοιπόν που ο υφυπουργός Οικονομικών κ. Φωτιάδης δεν γνώριζε την ιστορία με τις μύγες. Άλλως θα μπορούσε με τον νόμο 3037/2002 να απαγορεύσει και τις μύγες...

Η Ελλάδα πρέπει να είναι η μόνη χώρα που ελπίζει ότι ο δρόμος προς την κοινωνία της πληροφορίας περνά με σβηστούς υπολογιστές.

Βάζω στοίχημα ότι ο νόμος 3037/2002 δεν πρόκειται ποτέ να εφαρμοστεί. Αν εφαρμόζεται, θα πρέπει κάποιος να με συλλάβει, επειδή χρησιμοποιώ τον ηλεκτρονικό υπολογιστή του γραφείου μου για να βάλω στοίχημα...

Ο συλλογισμός που φοβούνται διάφοροι -«οι τρομοκράτες είναι Αριστεροί, άρα όλοι οι Αριστεροί είναι τρομοκράτες»- ήδη εφαρμόζεται στο χώρο των ηλεκτρονικών παιγνιδιών με την μορφή: «οι κουλοχέρηδες είναι ηλεκτρονικά παιγνίδια, άρα όλα τα ηλεκτρονικά παιγνίδια είναι κουλοχέρηδες».

Πρόβλεψαν πως θα πλακώσουν τα ευρωαμερικανικά μονοπώλια για να πιουν το τηλεπικοινωνιακό μας αίμα. Τώρα παρακαλάμε να έρθουν, αλλά μάλλον αδιαφορούν.

Η υπόθεση της διαγραφής της ηλεκτρονικής ιστορίας του ΥΠΕΧΩΔΕ έχει δύο γελοίες, μια σοβαρή διάσταση.

Tο ανήκουστο με το Εθνικό Τυπογραφείο είναι ότι ο Έλλην Πολίτης πρέπει να πληρώσει για να αποκτήσει δημόσια πληροφορία.

Tα τυχερά παίγνια είναι μια ακόμη ήττα του κράτους από την τεχνολογική επανάσταση.

Tελευταία φαεινή ιδέα είναι η εγκύκλιος που ζητά να φορολογούνται τα Internet-Café ως ναοί του τζόγου...

Έγιναν πολλά την τελευταία περίοδο, μόνο που δεν είναι αρκετά αν συνυπολογίσουμε τα λίγα που είχαν γίνει τα προηγούμενα χρόνια. O OTE παραμένει ένας κακός παροχέας τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών

Yπάρχουν κάποια λεξικά τα οποία μπαίνουν αθόρυβα στη διαδικασία εξέλιξης της γλώσσας, την χαράσσουν βαθιά και κανείς από τους ταγούς της πνευματικής μας ζωής δεν θέλει να ασχοληθεί μαζί τους. Tα ηλεκτρονικά λεξικά...

Nέες παιδικές ασθένειες του OTE για μια όχι και τόσο σύγχρονη τεχνολογία...

Μόνο που μέσα σ' αυτόν τον ορυμαγδό των «επιχειρησιακών προγραμμάτων», των «ISDN» και των «TCP πρωτοκόλλων» ξεχνάμε τα ουσιαστικότερα κομμάτια της «Kοινωνίας της Πληροφορίας» που είναι η ... «Kοινωνία» και η «Πληροφορία».