Tώρα πρέπει να είναι αλλιώς…
Oι προγραφές στην ανάρτηση του κ. Πολάκη θέτουν ένα ζήτημα για τον ΣΥΡΙΖΑ, τους (έστω λίγους) ευπρεπείς συντρόφους του και προπαντός τον κ. Αλέξη Τσίπρα.
Oι προγραφές στην ανάρτηση του κ. Πολάκη θέτουν ένα ζήτημα για τον ΣΥΡΙΖΑ, τους (έστω λίγους) ευπρεπείς συντρόφους του και προπαντός τον κ. Αλέξη Τσίπρα.
Στον ΣΥΡΙΖΑ φτιάχνονται («επαναστατικώς») μεταξύ τους και μετά δεν ξέρουν τι λένε.
Επιβιώνουν σαν ίζημα στην πολιτική σκέψη. Και διαχέονται. Τον τελευταίο καιρό ανακαλύφθηκαν πολλοί «χαφιέδες του ΣΥΡΙΖΑ» ανάμεσα στους «μενουμευρωπαίους».
Με δεδομένο ότι τα πλέον φρικτά πολιτικά αφηγήματα με καλή εσωτερική συνέπεια έχουν ελπίδα –ακόμη και σε πολύ λογικές κοινωνίες– μπορούμε να απαντήσουμε στο τρέχον ερώτημα «γιατί δεν πείθει ο ΣΥΡΙΖΑ;».
Τα κόμματα από ιδεολογικοί εκπρόσωποι τμημάτων της κοινωνίας να μετατρέπονται σε σκληρούς μηχανισμούς εξουσίας.
Δεν γίνεται «νεοφιλελευθερισμός» με 7% και 9% ελλείμματα, και δεν είναι «ακροδεξιά» μια κυβέρνηση επειδή απαγορεύει στους μπάχαλους να τα κάνουν λίμπα στα ΑΕΙ.
Από τις 1.500 λέξεις του Ζελενσκι στην Βουλή μόνο το Τάγμα Αζόφ συγκίνησε τον ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν είναι νατοϊκές οι πολυκατοικίες που βομβαρδίζει ο Βλαδίμηρος Πούτιν. Δεν πεθαίνουν νατοϊκοί στρατιώτες· γυναικόπαιδα βλέπουμε σκεπασμένα σε ματωμένες κουβέρτες.
Κι όμως, το 2021, ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί το μοναδικό κόμμα της αντιπολίτευσης που αύξησε τη νομοθετική του συναίνεση σε σχέση με το 2020.