«Απασχολήσιμοι» και «εξαρτημένοι»
Οι υποσχέσεις που φύγαν…
Μια άλλη ΔΕΘ…
Η φετινή ανάπαυλα της ΔΕΘ αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τον υπαρξιακό αναστοχασμό της.
Τα δραματικά ανάγλυφα
Στις επόμενες γενιές θα κληροδοτήσουμε περί τα 400 δισ. ευρώ χρέος και τοπία. Πολλά τοπία...
Ακατανόητοι διαχωρισμοί
Στην εποχή της τηλεργασίας ο διαχωρισμός πρώτης και δεύτερης κατοικίας είναι χωρίς νόημα· ήδη πολλοί μοιράζουν το έτος τους ανάμεσα σε δύο, ασχέτως αν φορολογικώς εμφανίζεται ως κύρια η μία.
Τιμωρώντας την παραγωγή
Ο συντελεστής επιβάρυνσης από φόρους και εισφορές για εισοδήματα 60.000-100.000 ευρώ από εργασία φτάνει το 67%!
Ο παλιός φωνόγραφος...
Ετσι γίνεται τώρα και με την πρόταση της Επιτροπής Πισσαρίδη για την ελληνική οικονομία: ακόμη δεν την είδαν, «νεοφιλελεύθερη» την είπαν.
Τα υποκείμενα νοσήματα της οικονομίας
Σήμερα η οικονομία μας πρέπει να μπει στην ΜΕΘ της ενισχυμένης ζήτησης, λόγω του κορωνοϊού, αλλά δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε τα υποκείμενα νοσήματά της.
Το στοίχημα με τον τουρισμό
Με ένα τόσο αγκυλωμένο και γραφειοκρατικό κράτος η οικονομία δεν μπορεί να προσαρμοστεί όπως πρέπει στις ταχύτατες μεταβολές του διεθνούς περιβάλλοντος.
Το κόστος των «Δεν πληρώνω»
Θα πληρώνουμε για πολλά χρόνια τους «Δεν πληρώνω», ακόμη και με όρους ταλαιπωρίας των επιβατών.
Δεκαοκτώ δισ. στα ψιλά...
«Ξοδεύουμε 2,6 δισ. επιδοτώντας ζημιογόνες κρατικές επιχειρήσεις χωρίς να γίνει καμία συζήτηση, καμία ανάλυση κόστους-οφέλους».
Από μέρισμα σε μέρισμα
Οι φοροαπαλλαγές σε μια οικονομία που έχει γονατίσει από τους φόρους της κρίσης και των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, είναι καλοδεχούμενες. Οι μόνιμες, όμως, και ουχί οι εφάπαξ, όταν και αν υπάρχει πλεόνασμα.
Ξοδεύοντας τις υποσχέσεις
Αν και εφόσον υπάρξει υπερπλεόνασμα, σώφρον είναι να προωθηθεί στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, ένα κονδύλι που επίσης δεινοπάθησε στα χρόνια των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Για τα λεφτά τα κάνεις όλα...
Πιστοληπτική γραμμή προπαγάνδας
Σε μια οικονομία που διψάει για χρήματα, η κυβέρνηση έχει κλειδώσει σε ένα συρτάρι 37 δισ. ευρώ, τα οποία μένουν ανενεργά.
Εννέα χρόνια μετά
Δεν είμαστε στο 2009 αλλά, με αυτήν την κυβέρνηση, θα μπορούσαμε εύκολα να γλιστρήσουμε εκεί. Αρκεί να ξεχάσουμε για λίγο –πολύ λίγο!– όλα αυτά που μας οδήγησαν στη λησμονημένη επέτειο του 2010.
Απέραντος τόπος μνήμης
Οι ανεμογεννήτριες στην Μακρόνησο.
Η προστασία της περιουσίας
Η Δικαιοσύνη δεν προστατεύει πια μόνο τους αδύναμους. Προστατεύει ακόμη και την «ακεραιότητα της περιουσίας».
Ο «αέρας» των τραπεζών...
Δυστυχώς, η οικονομία δεν είναι ταρατατζούμ και όμορφα σκηνικά στην Ιθάκη.
Η λυπητερή του κ. Τσακαλώτου
Η υγεία μιας οικονομίας δεν μετριέται μόνο από την ιστορική διαδρομή των επιτοκίων της χώρας, αλλά και με τα επιτόκια άλλων χωρών.
Δέκα χρόνια μετά...
Στην Ελλάδα η ιστορία επαναλαμβάνεται πάντα σαν τραγωδία και ουδέποτε σαν φάρσα.