Η αστυνόμευση είναι μια ευαίσθητη και δύσκολη υπόθεση. Κυρίως είναι μια υπόθεση εφαρμογής των νόμων και ο χειρότερος τρόπος να γίνει είναι η καταπάτηση αυτών των νόμων.

Δέκα προτάσεις για την έξοδο από την κρίση, όπως δημοσιεύτηκαν στο protagon.gr.

Κάποτε υπήρχαν πολιτικοί που προσέβαλλαν τους αντιπάλους τους όχι με χαρακτηρισμούς, αλλά με πνεύμα.

Στην Ελλάδα το ηθικό δεν είναι κατ' ανάγκη νόμιμο. Απλώς πολλοί προσπαθούν να μας πείσουν ότι το νόμιμο είναι και ηθικό.

Οι δυσκολίες της δημοκρατίας δημιουργούν σύγχυση στα κεφάλια των αδαών που φλερτάρουν στην ιδέα της παραβίασης του δημοκρατικού κανόνα για χάρη της αποτελεσματικότητας, του δίκιου, ή άλλου ανώτερου σκοπού.

Η δουλειά των υπουργών δεν αφορά το παρελθόν χρέος, αλλά τα ελλείμματα που φτιάχνουν νέο χρέος.

Nα φτιάξουμε ένα Σύνταγμα αρχών, παρά ένα ακόμη Σύνταγμα λεπτομερειών, όσο σημαντικές κι αν φαντάζουν αυτές σήμερα.

Οι βουλευτές κατά το Σύνταγμα «αντιπροσωπεύουν το έθνος» και όχι τους συναδέλφους τους δικηγόρους. Νομοθετούν για τη χώρα και όχι για τα αγροτεμάχια των ψηφοφόρων τους.

Είναι κοινός τόπος πλέον ότι το άρθρο 86 του Συντάγματος πρέπει να καταργηθεί. Ορθώς, αλλά αυτό δεν αρκεί.

Δεν δικαιούται το κράτος να θέσει το αποκαλούμενο «τσιγαρόσημο».

Oι βουλευτές μας λειτουργούν ως μια τυπική συντεχνία του Δημοσίου.

Το πρόβλημα για όσους ανατριχιάζουν με τους φράχτες στα σύνορα είναι ότι έστω βραχυπρόθεσμα απαλύνουν το πρόβλημα.

Σε κρίσιμες στιγμές για την οικονομία οι πολιτικοί πάντα παίζουν τα πιο βαριά λαϊκά άσματα.

Με το ελληνικό πολιτικό σύστημα δυστυχώς ισχύει η παροιμία «βρήκαμε παπά, να θάψουμε πέντε έξι» ευθύνες κοινωνικών φορέων ή ατόμων.

Οι πολιτικές δεν εφαρμόζονται αυτόματα. Χρειάζονται χρόνο, υπομονή κι επιμονή. Χρειάζονται διορθώσεις, όχι στη φιλοσοφία, αλλά στους μηχανισμούς επιβολής των.

Είναι και το τέλος του πελατειακού κράτους που διογκώνει την αποχή.

Tτα μύρια κακά του πολιτικού συστήματος δεν διορθώνονται διά της απολίτικης αποχής, αλλά διά της ενεργητικότερης συμμετοχής.

Η δημοκρατία, επειδή ακριβώς δεν έχει προκαθορίσει το άσπρο - μαύρο στην κοινωνική εξέλιξη, είναι μια δυσνόητη και ίσως περιττή διαδικασία για εκείνους που κατέχουν την απόλυτη αλήθεια.

Ας υποθέσουμε ότι το μήνυμα για εγκατάλειψη της πολιτικής του μνημονίου καταγράφεται στις εκλογές. Μετά τι γίνεται;

H  Ελλάδα παραλληλίζεται με τον «“ορίζοντα γεγονότων”, ένα σημείο δηλαδή πέρα από το οποίο οι φυσικοί νόμοι όπως τους γνωρίζουμε δεν ισχύουν».