Μετά τα απανωτά ψεύδη, ένα είναι σίγουρο: αν η Αστυνομία ανακοινώσει ότι «η γη κινείται», οι δημοσιογράφοι θα πρέπει να το ελέγξουν.

Κάποιοι τρίβουν τα χέρια τους με την παραβατικότητα των νέων. Θεωρούν ότι έτσι «ριζοσπαστικοποιείται η νεολαία».

Η καλύτερη προεκλογική περίοδος είναι η μικρότερη. Και αφού μπήκαμε σ' αυτή καλά είναι να την τελειώνουμε μια ώρα αρχύτερα.

Το Σύνταγμα πρέπει να είναι η δικλείδα ασφαλείας των πολιτών απέναντι στο εκ της φύσης του ισχυρό κράτος.

Κοινωνική πολιτική πρέπει να ασκείται από αυτούς που πληρώνονται γι' αυτό. Οι υπόλοιποι πρέπει απλώς να κάνουν την δουλειά τους.

Το κράτος παίρνει από τους πολλούς για να δώσει σ' εκείνους που μπορούν να πιέσουν.

Δυστυχώς και αυτή η αναθεώρηση στο πόδι γίνεται. Αλλάζουμε εκ νέου το Σύνταγμα με βάση τη συγκυρία και όχι με όραμα για το μέλλον.

Κυβέρνηση και αντιπολίτευση πολιτεύονται με το άγχος «της δεξιάς παρένθεσης». Η πρώτη να το διαψεύσει, η δεύτερη να το επιβεβαιώσει.

Στις τελευταίες εκλογές των ΗΠΑ οι Δημοκρατικοί επέτυχαν να αυξήσουν την συμμετοχή και να μειώσουν τα ποσοστά τους.

Χαμηλή συμμετοχή στα κοινά με υψηλή (λόγω νομικής υποχρέωσης) συμμετοχή στις εκλογές αφήνει μεγάλο περιθώριο να ανθίσει ο λαϊκισμός.

Ας μην ποινικοποιούμε λοιπόν τόσο εύκολα την γιορτή της τοπικής δημοκρατίας που έρχεται. Αυτό εξάλλου δεν είναι ένας αέναος στόχος της Δημοκρατίας; Δεν θέλαμε πάντα μεγαλύτερη συμμετοχή;

Διαμορφώθηκε ένα επικοινωνιακό τοπίο, που ασχολείται περισσότερο με την παράσταση της πολιτικής παρά με την πολιτική καθαυτή.

Η Επιτροπή Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων συζητά πολλές χρήσιμες προτάσεις αλλά ελπίζουμε ότι θα αγγίξει κι άλλα καυτά θέματα.

Oι ανεξάρτητες αρχές δεν είναι ούτε επιχειρήσεις, ούτε μη κυβερνητικές οργανώσεις. Είναι κράτος.

Οι ανεξάρτητες αρχές είναι μια κατάκτηση του δημοκρατικού πολιτεύματος. Είναι μια μορφή αποκέντρωσης της εξουσίας του κράτους.

Κάθε φορά που οι διωκτικοί μηχανισμοί δεν μπορούν να έχουν αποτελέσματα οι νομοθέτες σπεύδουν να μεγαλώσουν τις ποινές.

Η χώρα και ειδικά η πρωτεύουσα, ζει επικίνδυνα. Πάντα, κάποια ζωτική λειτουργία του συστήματος βρίσκεται «στο κόκκινο».

Αντί να καταπολεμάμε την διαφθορά μόνο (με πενιχρά, όπως αποδείχτηκε, αποτελέσματα) πρέπει να μειώσουμε τις ευκαιρίες διαφθοράς.

Οι δημοσκοπήσεις χαρακτηρίζονται από τους πολιτικούς «χρήσιμο εργαλείο». Μόνο που είναι παραπλανητικός οδηγός.

Ο μόνος τρόπος για να επιζήσει το Εθνικό Σύστημα Υγείας είναι η αποκέντρωση των υπηρεσιών.