Η μη δημοσιοποίηση των ονομάτων κατηγορούμενων, προστατεύει περισσότερο τις διωκτικές αρχές παρά τους κατηγορούμενους.

Aν ξεκινήσουμε από τον παραλογισμό του αόριστου ιδιωτικού βίου, καταλήγουμε σε παράλογα συμπεράσματα άσχετα αν το τυπικό σκεπτικό είναι ορθό.

Στην αφελή ερώτηση αν μπορούν να χρησιμοποιούνται κάμερες στους δημόσιους χώρους η Αρχή έδωσε δύο απαντήσεις: η μια ήταν ανόητη και η άλλη επικίνδυνη.

Κάθε φορά που ξεμυτίζουμε σε δημόσιο χώρο κάνουμε μια αυτόματη σύμβαση: Παραχωρούμε το δικαίωμα της ιδιωτικότητάς μας.

Το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, είτε θέλησε να παραπλανήσει εσκεμμένα τον ελληνικό λαό, είτε δεν ξέρει τι ζητά από τις Αρχές...