Fake news και μυθολογίες
T.S. Eliot: «Πού είναι η σοφία που χάσαμε στη γνώση; Πού είναι η γνώση που χάσαμε στην πληροφορία;»
T.S. Eliot: «Πού είναι η σοφία που χάσαμε στη γνώση; Πού είναι η γνώση που χάσαμε στην πληροφορία;»
Μπορεί κάποιοι από τους λαϊκιστές –έχει πολλούς από δαύτους κι εκεί πάνω– να διαμορφώσουν καταλλήλως το ερώτημα...
Η μόνη λογική απάντηση είναι «γρήγορη διάγνωση, έγκαιρη αντιμετώπιση», να παρεμβαίνει ταχύτατα ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, όπου υπάρχει υποψία επιδημίας, και να σταματάει το κακό πριν εξαπλωθεί.
Η νεωτερικότητα, που ολόκληρο τον 20ό αιώνα ήταν υπόσχεση, τώρα φαντάζει απειλή.
Ενώ ο κόσμος προοδεύει ταχύτατα, οι άνθρωποι γίνονται όλο και πιο απαισιόδοξοι. Αυτό οφείλεται και στη διανόηση: «Οσο πιο προοδευτικός θεωρείται ένας διανοούμενος τόσο περισσότερο μισεί την πρόοδο».
Θα ήταν διαφορετική η ζωή του Στίβεν Χόκινγκ αν δεν είχε γεννηθεί στη Βρετανία του ρωμαλέου μεταπολεμικού κοινωνικού κράτους.
Το σκηνικό στην Αβάνα ήταν σουρεαλιστικό και όχι μόνο λόγω των δικτατόρων...
Είναι πολλά τα προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όσο εμείς είμαστε κολλημένοι στον εθνικό επαρχιωτισμό μας.
Δεν ηττήθηκε η Κύπρος στις διαπραγματεύσεις, όπως ισχυρίζονται κάποιοι. Ηττήθηκε η αντίληψη του τσάμπα τσαμπουκά, που πουλούσαν διάφοροι με το εκλογικό αζημίωτο.
Οι πρώτοι που σκέφτηκαν ότι η βία είναι ατελέσφορη, αν και δεν το κατάλαβαν, έκαναν ίσως το μεγαλύτερο άλμα στην ανθρώπινη σκέψη.
Οι ταραχές που βλέπουμε συχνά πυκνά στα υποβαθμισμένα προάστια των δυτικών πρωτευουσών οφείλονται σε μια διάχυτη δυσαρέσκεια όσων νιώθουν αποκλεισμένοι από το μέλλον.
Ακομη και η εξέγερση ενάντια σε άδικους νόμους πρέπει να έχει τους κανόνες της.
Τα ειδεχθή εγκλήματα σοκάρουν και δημιουργούν τις προϋποθέσεις για λαϊκιστική προσέγγιση της θανατικής ποινής.
Aκόμη και στην υπόθεση Tέρι Σκίαβο φαίνεται ο βαθύς διχασμός της αμερικανικής κοινωνίας.
Πέτερ Γκλότς: Η κεντροαριστερά αποφεύγει να μιλήσει ανοιχτά για την πραγματικότητα...
Πιθανόν να είναι ελληνική πατέντα, αλλά οι Αμερικανοί το πήραν στα σοβαρά. Φυσικά μιλάμε για το μποϊκοτάζ προϊόντων για εθνικούς λόγους.
Φράνσις Φουκουγιάμα: το ριζοσπαστικό Ισλάμ είναι δύναμη «δημιουργικής καταστροφής» για τον αραβικό κόσμο, μια δύναμη που ανοίγει τον δρόμο για μια νέας μορφής δημοκρατική τάξη στη Μέση Ανατολή.
Όσοι επισκέφθηκαν την Nέα Yόρκη και δηλώνουν πως δεν την λάτρεψαν είναι ή τυφλοί, ή ψεύτες, ή Kνίτες.
Πρόβλημα είναι η διαχείριση της επιστημονικής αλήθειας που κάνουν οι καπνοβιομηχανίες, η ρήση ότι «δεν είναι τεκμηριωμένο πέραν πάσης αμφιβολίας ότι το κάπνισμα προκαλεί καρκίνο».
H σύγχρονη κοινωνία αντιλαμβάνεται την ποινή ως διαδικασία σωφρονισμού ενός μέλους της κι όχι ως τιμωρία για το έγκλημα...
Yπάρχουν άνθρωποι λοιπόν και στις δυο όχθες του μίσους. Άνθρωποι που τρόμαξαν από τον θάνατο και απλώς θέλουν να ζήσουν και να δώσουν ζωή. Όσο υπάρχουν, οι Σαρόν του κόσμου δεν πρέπει να μας φοβίζουν...