Όλες οι κυβερνήσεις θέλησαν να επηρεάσουν, να ενισχύσουν, να διαβάλουν τα ΜΜΕ. Καμιά δεν δεν προσπάθησε να τα ελέγξει σε τέτοιο βαθμό και με τέτοιον τρόπο, όσο και όπως η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Ο ιδιότυπος, διά της λάσπης, εκβιασμός που συνεχίζει να κάνει στους δημοσιογράφους το «σύστημα Κουμουνδούρου».

Ο ΣΥΡΙΖΑ μεγάλωσε τρώγοντας τις σάρκες της Δημοκρατίας.

Πρέπει να ζούμε τον μεγαλύτερο συνασπισμό «αφεντικών» στην παγκόσμια ιστορία, ο οποίος φτιάχτηκε μόνο και μόνο για να μη μάθει ο λαός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μοιράζει λεφτά που δεν έχει.

Το ντιμπέιτ, που δεν θα γίνει, ήταν ίσως το τελευταίο απομεινάρι εκείνων των μηχανισμών της μαζικής κοινωνίας που δημιουργούσαν την κοινή πολιτική εμπειρία.

Εξοργίζονται πολλοί με την ΕΡΤ, αλλά στην πραγματικότητα έχει ισχνή τηλεθέαση και συνεπώς μικρή παρέμβαση. Αντιθέτως, τα τηλεγραφήματα του ΑΠΕ αναδημοσιεύονται σε εκατοντάδες εφημερίδες και sites, σε ολόκληρη την επικράτεια.

Όταν το ΑΠΕ «Διόρθωσε» την Ιστορία, έτσι ώστε να μη δημιουργεί πρόβλημα στην κυβέρνηση.

Κάθε φορά που η κυβέρνηση στριμώχνεται, κάποιος θα ανοίξει ένα φορτισμένο ιδεολογικά θέμα.

Ενας γερός τσακωμός στο Twitter είναι σωτήριο επικοινωνιακό τερτίπι.

Τα ψέματα της κυβέρνησης δεν έχουν, πλέον, ενδιαφέρον για τις ειδησεογραφικές εκπομπές. Μόνο για τις σατιρικές.

ΟΙ εμφανίσεις του βουλευτή των ΑΝΕΛ στον Σκάι.

Η αβελτηρία της κυβέρνησης, όχι να αντιδράσει, ούτε να σχεδιάσει, αλλά έστω να ενημερώσει είναι κατ’ αρχάς μία από τις θεσμικές απρέπειες στις οποίες μας έχει συνηθίσει.

Θα καλύπτονται ζωντανά συνάξεις άνω των 10.000; Των 50.000; Κι ο αριθμός αυτός θα προκύπτει από τις εκτιμήσεις της αστυνομίας ή των οργανωτών;

Η μετάθεση της συζήτησης στο σκηνικό της πολιτικής συσκοτίζει την ουσία της πολιτικής.

Εκτός από τα αναρτήσεις στα social media, υπάρχει και το πρόβλημα της θεματικότητας της ΕΡΤ.

Οι λαϊκιστές ποτέ δεν λένε μπαρούφες αλλά πάντα τα ΜΜΕ «παρερμηνεύουν τις δηλώσεις τους».

Όταν ένα Μέσο περιορίζει τον πολιτικό λόγο, για εξαιρετικά σύνθετα θέματα, στα 2 λεπτά τότε αντικειμενικώς ευνοείται αυτός που έχει να πει λιγότερα. Αυτός που θα πει τις πιο γαργαλιστικές ατάκες· που θα απλοποιήσει την πραγματικότητα σε βαθμό κατακρεούργησης της· που θα συμπυκνώσει τους φόβους σε διχαστικά συνθήματα του στιλ «Ή εμείς, ή αυτοί».

Υπάρχουν και κάποιοι που ουρλιάζουν γιατί το καραβάνι πάει στον γκρεμό.